พอล โยฮันน์ ลุดวิก ฟอน ไฮย์เซอ

พอล โยฮันน์ ลุดวิก ฟอน ไฮย์เซอ (เยอรมัน: Paul Johann Ludwig von Heyse, ออกเสียง) (15 มีนาคม ค.ศ. 1830 - 2 เมษายน ค.ศ. 1914) พอล โยฮันน์ ลุดวิก ฟอน ไฮย์เซอเป็นนักเขียนคนสำคัญชาวเยอรมันผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในปี ค.ศ. 1910 ฟอน ไฮย์เซอเป็นบุตรของคาร์ล วิลเฮล์ม ลุดวิก ไฮย์เซอนักนิรุกติศาสตร์ผู้มีชื่อเสียง และยูลี ซาลลิง ยูลีเป็นบุตรีผู้มาจากตระกูลลชาวยิวที่มีหน้ามีตาและมีความเกี่ยวดองกับช่างอัญมณีประจำราชสำนักเฟลิกซ์ เมนเดลโซห์น ฟอน ไฮย์เซอได้รับการศึกษาในเบอร์ลินแต่บอนน์ ในสาขาวิชาภาษาคลาสสิก หลังจากนั้นฟอน ไฮย์เซอก็แปลงานกวีนิพนธ์ของกวีอิตาลีหลายคน และเขียนเรื่องสั้น และ นวนิยายที่ได้รับการตีพิมพ์หลายเรื่อง แต่เรื่องที่มีชื่อเสียงที่สุดคือเรื่อง “Kinder der Welt” (ไทย: ยุวชนของโลก, ค.ศ. 1873) ในเบอร์ลินฟอน ไฮย์เซอเป็นสมาชิกของสมาคมกวี “Tunnel ?ber der Spree” (ไทย: อุโมงค์ข้ามแม่น้ำสปรี) และในมิวนิคก็เป็นสมาชิกของสมาคมกวี “Krokodil” (ไทย: จระเข้) พร้อมกับเอ็มมานูเอล ไกเบิล

ฟอน ไฮย์เซอเขียนหนังสือ, กวีนิพนธ์ และ บทละครราว 60 เรื่อง ผลงานจำนวนมากทำให้ฟอน ไฮย์เซอกลายเป็นผู้นำในบรรดานักวิชาการหรือปัญญาชนเยอรมัน ฟอน ไฮย์เซอได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในปี ค.ศ. 1910 ในฐานะผู้

เวียร์เซนผู้ตัดสินคนหนึ่งของคณะกรรมการโนเบลกล่าวว่า “เยอรมนีไม่มีอัจฉริยะทางด้านวรรณกรรมมาตั้งแต่เกอเท”